Ogień. Ten, z którego wyłonił się świat. Wraz ze światem wyłoniła się moc, zwana później magią. Każdy mógł ją posiąść. Z czasem stworzenie, które opanowało w pełni tą moc stawało się niepokonane...
Niestety stworzenie wtedy żyjące elfy, ludzie, wampiry, wilkołaki oraz kotołaki wolały wykorzystać tę siłę do mrocznych celów. W końcu wybuchła wielka wojna między nacjami, gdyż każdy chciał posiąść całą magię. W wyniku licznych bitew wiele krain pochłonęła ciemność, po czym osiedliły się tam złowrogie istoty.
Po wielu latach wojna się zakończyła. Ludzie chcąc wzmocnić swój naród uciekli do tajemnic technologii. Elfy osiedliły się w puszczach oddalonych jak najbardziej od zabójczych machin człowieka, aby wspierać umierającą naturę. Plemiona wilkołaków powędrowały wysoko w góry gdzie założyły pierwsze wioski. Kotołaki zaś pozostały w starych miastach pełnych mieszkańców tępiąc wampiry, które przebiegle wmieszały się pośród ludzi.
Mijały lata. W końcu, ludzie wybrali władcę, a on siadając na tronie postanowił, że na nowo odbuduje więź istniejącą pomiędzy narodami. Tak oto wybudował na pobliskiej równinie uniwersytet, gdzie magii uczyć się miał, każdy posiadający talent magiczny. Tak powstała pierwsza gildia magów. Zaś dla istot nie mających dostępu do magii, król wybudował akademię, gdzie miano szkolić wojowników. Na wojów szkolono stworzenia spełniające poszczególne wymagania, ci co ich nie posiadali nie przyjmowano na szkolenie. Po krótkim czasie z grupek wyrzutków powstała grupa złodziei, trudniących się piractwem oraz płatnymi morderstwami. Pilnowali oni również porządku po między mieszkańcami , na które władze porządkowe nie zwracały uwagi.
System ten funkcjonował wiele wieków. W pewnym czasie do magów przybyło niezwykłe dziecko. Po uniwersytecie chodziły plotki, że ów chłopiec jest opętany przez jakiegoś demona. Dziecko to nie potrafiło opanować podstawowych zaklęć, lecz wiele razy starsi magowie byli świadkami tego jak ten chłopiec przyzywa dusze zmarłych. Wkrótce nauczył się władać nad pierwszym żywiołem. Był to ogień.
Magowie ze strachu zwołali wielką radę. Podczas niej podzielili się oni na dwie grupy. Pierwsza z nich zażądała by porzucić chłopca na pastwę losu. Obawiali się oni bowiem, że to dziecko stanie się potężniejsze od nich samych. Pozostali zaś sprzeciwili się żądaniom. Tak wybuchła bitwa między magami. Pierwsza liczniejsza grupa zwyciężyła i powróciła na uniwersytet, zaś przegranych pozbawionych honoru skazano na banicję. Tak dawni magowie podzielili się na dwie gildię, lecz o tej drugiej niewiele nam wiadomo.
Zaś dziecku udało się uciec podczas walki. Uciekło ono do mrocznych krain, gdzie dalej zaczęło same rozwijać swój talent. Opanowało ono tajniki alchemii nie znanej dotąd magią oraz razem z duchami pogrążyło się w samotności oraz smutnych wspomnieniach. Tak oto narodził się pierwszy nekromanta...
