Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Ryuk]

stanęła uśmiechnęła się, dobrze zrobiła pierwsze zadanie WARTO sie uśmiechnąć. Nagle znalazła sie pośród lazurowego lasu. Puknęła w korę starego drzewa i w tej samej chwili przednią stał orszak małych stworzeń wielkości wilczurów. Kucnęła i pogłaskała jednego ze stworzeń po łebku
-Wszystkie jesteście takie śliczne! -wykrzyknęła i rzuciła sie na chmarę maluchów bawiąc sie z nimi
-ej ...coś was brakuje -stworzenia nieprzejeły sie tym stwierdzeniem i dalej skakały na opiekunke

[Ryuk]

mocno sie zaniepokoiła
przecie wy sie chyba nie zjadacie ... czyli musiałam go zgubić ...nie nie nie -rozmyślała i już miała być na pustyni lecz zza drzewa wystawał koniuszek ogona żarzącego sie jak rozgrzany węgiel
-mały choć tu, niebuj sie -lecz on krył sie dalej. Ryuk wstała i podeszła do malca. Wyglądał na lekko wygłodzonego, zaniedbanego i przestraszonego. Tak, z jego oczu możne było bardzo łatwo zauważyć strach.
-mały ...co ci sie stało? Wyglądasz bardzo marnie! -wykrzykneła. Wyciągneła z kieszeni kawałek mięsa i podała biedakowi a on szybko złapał w zęby i połkną w całości
-heh ...słodki jesteś - a jego oczy zabłysneły - wiesz ty co... wezme cie, pod opieke oczywiście - zaśmiała sie cicho i wzieła młodego na ręce i wyszła zostawiając troche jedzenia reszcie

[Evora]

 Dziewczyna znalazła się w dość dziwnym lesie. Nie wiedząc co ma zrobić weszła na jedno z drzew.

--------
 Trochę se poczekam co nie?

[Ryuk]

-----------------------
ooo taak ...

[Evora]

 Drzewo znikło, a dziewczyna walnęła w twardą ziemię.


----------------
 Hehe...

[Evora]

-Kurde...-mruknęła. Nagle las przemienił się w długi korytarz. Super...-pomyślała i podniosła się z ziemi.

[Evora]

 Dziewczyna niepewnym krokiem szła wzdłuż marmurowych ścian. Korytarz zdawał się nie mieć końca. Dudnienie skórzanych butów odbijało się echem po korytarzu.
 Szła tak przez kilka godzin. W końcu znużona przysiadła pod jakąś rzeźbą. Nie chcąc się narażać na jakiekolwiek problemy szybko zmieniła kolor włosów na ciemno brązowe. Z kieszeni płaszcza wyjęła czarną wstążkę i spięła długie włosy w kucyk.
 Dziewczyna rozglądnęła się po raz setny, po czym rozluźniła mięśnie i oparła się o zimną ścianę.

[Astrix]

Przeszłam przez kolejne drzwi. Kolejne, które uznałam za stosowne. Znalazłam się w tajemniczym lesie. Zaś las! Ten był jednak niebieski.

[Ryuk]

----------------------
Uwaga dodałam krótką informacje... prosze o przeczytanie

[Astrix]

Rozejrzałam się.

[Astrix]

Ruszyłam przed siebie. Las, niebieski las, dziwny niebieski las, bardzo dziwny niebieski las... Ale co dalej?

[Ryuk]

nagle pojawiła się na jednym z drzew, niebieskim
-ktoś tu jest w tunelu ...heh -pogłaskała Delgado siedzącego jej na ramieniu. Zaklaskała w ręce a na oczach wszystkich tu obecnych pojawił się tunel. Wyczuła że jest na czymś innym... ona ukrywała się na czubku rzeźby
-Serio? SERIO?! -wyszeptała do siebie

[Astrix]

Nagle las zamienił się w tunel. Wydawałoby się, że nieskończony. A może właśnie taki był?

[Ryuk]

Ciekawe ile ich jest ...-pomyślała, zdjęła Delgado z pleców i wysłała na zwiady. On zszedł  z posągu i bezszelestnie staną na następnej figurze na zakręcie. Podniósł dwie łapki co było symbolem, iż jest ich dwie ...no i co teraz?

[Evora]

 Nagle usłyszała kroki. Może zacznę się drzeć? Byłoby ciekawiej-pomyślała znużona.