- Biała postać jest delikatna, ma sumienie... - zaczęłam - A czarna to jej przeciwieństwo. Bezlitosna, ale idealna do walki. Nad przemianą panują warunki zewnętrzne, a raczej moje emocje zazwyczaj powodowane przez coś z zewnątrz.

- Zamiana w lwa i... przejście na czarnego - odparłam po chwili.

Znieruchomiałam. Sierść zmieniła kolor na biały i zamieniłam się w człowieka.
 - Puść - warknęłam

Przewaliłam się na grzbiet przytłaczając napastnika swoim ciężarem. Moje futro pociemniało, a oczy rozbłysły złotem. Rzuciłam się do przodu i bezlitośnie raniłam wilka. Walka nie była już równa.

Skoczyłam w bok i zrobiłam unik przed ciosem wilka. Pójdzie gładko jeżeli będę miała miecz... Chyba. Pobiegłam slalomem w stronę broni. Wilk nie wyrabiał na zakrętach, więc zyskałam przewagę. Jednak nie na długo. Zwierzę popędziło na przełaj i szybko mnie dogoniło. Natychmiast przemieniłam się w lwa. Teraz walka była równa.

Obserwowałam drzwi, które otwierały się powoli.
- Aaa! - pisnęłam cicho... Lepiej, żeby mnie uważał za przestraszoną damę. Wtuliłam się w kąt pomieszczenia umiejętnie udając strach. Mężczyzna podszedł do mnie i wyciągnął rękę w stronę wisiorka. Zatoczyłam łuk ręką i wbiłam mu nóż w plecy. Pośpiesznie schowałam ciało pod sianem i wyszłam z szopy.

Hak na złodzieja, hak... Na złodzieja! Zaczęłam grzebać w plecaku. Znalazłam w nim cenne korale... Włożyłam je na szyję.